Oskar zmaga się z wadą postawy, płaskostopiem, koślawością oraz obniżonym napięciem mięśniowym, co wpływa na jego codzienne funkcjonowanie. Pierwsze diagnozy pojawiły się, gdy miał około dwóch lat – wtedy zauważono trudności z adaptacją w żłobku i zalecono obserwację pod kątem zespołu Aspergera. Okazało się jednak, że Oskar ma ponadprzeciętny potencjał intelektualny. To chłopiec, który uwielbia obserwować świat i wyciągać wnioski, zanim włączy się do zabawy.

Obecnie uczęszcza na rehabilitację z elementami terapii SI, która wzmacnia jego mięśnie i pomaga w radzeniu sobie z nadwrażliwością dotykową oraz słuchową. Dzięki temu ma szansę na większy komfort i niezależność.

Oskar jest dzieckiem wyrazistym, upartym i pełnym własnych pomysłów. Ma swoje zdanie i nie boi się go wyrażać. Najważniejsze dla jego mamy jest to, aby był szczęśliwy. Codziennie powtarza mu, że może osiągnąć wszystko – i naprawdę w to wierzy. Wspiera go w każdym kroku, dodaje otuchy i jest przy nim, aby pomóc mu w drodze do lepszego jutra.

Nicolas zmaga się z genetyczną chorobą mięśni, która znacząco utrudnia mu codzienne funkcjonowanie – nie może usiąść przy stole, a poruszanie się po domu stanowi duże wyzwanie. „Nie może sam dostać się na piętro, gdzie znajduje się jego pokój” – mówi mama. Winda lub platforma znacząco poprawiłyby jego komfort życia. Rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w jego życiu – pomaga mu zachować sprawność i daje nadzieję na większą niezależność.

Mimo trudności, Nicolas każdego dnia zaraża otoczenie swoim uśmiechem, pogodą ducha i niezwykłą siłą charakteru. To chłopiec, który kocha muzykę Disco Polo – rytmiczne utwory wywołują u niego uśmiech i dają radość. Kolekcjonuje płyty i z pasją opowiada o swoich ulubionych wykonawcach

„Codziennie zastanawiam się, jaka będzie przyszłość Mateusza i Huberta” - mówi Krzysztof, tata bliźniaków. „Po diagnozie autyzmu staraliśmy się oswoić z tym, ale kiedy badania genetyczne wykazały duplikację czwartego chromosomu, wiedzieliśmy, że to już nie do naprawy” - dodaje mama Sylwia. Mimo trudności rodzice nie poddają się - organizują turnusy, szukają terapii i każdej możliwej pomocy. „Marzymy, by Mateusz i Hubert umieli pokazać, czego chcą, i potrafili poprosić o pomoc, kiedy dzieje im się krzywda” - mówią z nadzieją.

Julia to wspaniała wojowniczka - maleńkie serduszko, które już od życia musiało stawić czoła ogromnym wyzwaniom. W 30. tygodniu ciąży rodzice dowiedzieli się o wadzie serca, a po narodzinach okazało się, że jest ona jeszcze poważniejsza -Tetralogia Fallota z brakiem pnia płucnego. Ratunkiem była skomplikowana, trwająca 13 godzin operacja, która uratowała jej życie. „Powiedziałam tylko: dziękuję za uratowanie mojej córki” - wspomina mama. Dziś Julia kończy roczek, a jej rodzina codziennie świętuje cud, że żyje, choć czeka ją jeszcze długie i kosztowne leczenie.

Liliana to pełna energii dziewczynka, która uwielbia zabawę i poznawanie świata. Niestety zmaga się z wrodzoną łamliwością kości - chorobą, która sprawia, że nawet zwykłe potknięcie kończy się poważnym złamaniem. Każda taka sytuacja cofa ją w rozwoju i oznacza powrót do żmudnej rehabilitacji. „Strach nie pozwala zmrużyć oczu” - mówi jej mama, która każdego dnia walczy, by zapewnić córce bezpieczne dzieciństwo i nadzieję na przyszłość.

Albert ma 6 lat i każdego dnia walczy o oddech. Urodził się bez tętnic płucnych - jego życie podtrzymują jedynie mikroskopijne żyłki. Każdy wysiłek sprawia, że sinieje, a rodzice z przerażeniem patrzą, czy tym razem uda się go uratować. „Chcemy, żeby pobiegł za piłką jak inne dzieci” - mówią jego rodzice. Teraz wreszcie pojawiła się dla niego nadzieja. Lekarze w Katowicach podjęli się przeprowadzenia skomplikowanej operacji, która może całkowicie odmienić przyszłość chłopca.

„Chcę mieć koleżankę… żeby ze mną rozmawiała, rysowała i tańczyła” - mówi 16-letnia Sia. Dziewczynka od dziecka zmaga się ze skutkami ciężkiego zapalenia mózgu, ma problemy z emocjami i kontaktami z rówieśnikami, przez co często jest odrzucana. Od 15 lat korzysta z wielu terapii, które pozwoliły jej zrobić ogromne postępy i stać się bardziej samodzielną. „Nigdy publicznie o nic nie prosiłam, ale teraz nie damy rady sami” - wyznaje mama Sii, prosząc o pomoc w kontynuowaniu leczenia i rehabilitacji.

Dawidek ma 11 lat i mimo wielu trudności jest pogodnym i zawsze uśmiechniętym chłopcem. Urodził się z rozszczepem podniebienia miękkiego, długo nie mówił, późno zaczął chodzić, a dziś zmaga się z trudnościami w nauce. Największym marzeniem jego Mamy jest, by Dawidek samodzielnie nauczył się czytać. „Chciałabym zobaczyć ten błysk radości w jego oczach, kiedy otworzy książkę i przeczyta pierwsze zdania” - mówi pani Magdalena. Dzięki rehabilitacji i wsparciu ta chwila może nadejść.

„Najgorsza jest ta myśl, że nie będziemy w stanie zapewnić jej rehabilitacji” - mówi mama 4-letniej Leny. Dziewczynka zmaga się z rzadką wadą genetyczną, a jedyną szansą na rozwój jest intensywna terapia. Dzięki niej zrobiła już ogromne postępy - potrafi wskazać części ciała, coraz więcej rozumie i próbuje samodzielnie się przemieszczać. Mama wierzy, że dzięki wsparciu przyjdzie dzień, w którym Lenka postawi swoje pierwsze kroki.

Wiktorek urodził się ze złożoną wadą serca i zespołem Williamsa. Już w pierwszych dniach przeszedł dwie operacje ratujące życie. Dziś, w wieku kilku lat, wciąż nie mówi, choć ale każdego dnia podejmuje kolejne próby. Mama Wiktorka nie traci wiary: „Marzę, że kiedyś usłyszę od niego: Mamo, kocham cię”. To właśnie uśmiech syna daje jej siłę, by walczyć dalej. Aby to marzenie mogło się spełnić, potrzebna jest intensywna rehabilitacja i specjalistyczna terapia.

Adaś i Julka mają prawie 5 lat, a ich młodszy brat Franio - 3,5 roku. Cała trójka została adoptowana przez Annę i Krzysztofa, którzy podjęli odważną decyzję, by dać dzieciom dom i miłość, jakiej wcześniej nie zaznały. Ich Mama wspomina „Oboje z mężem zdecydowaliśmy, że po prostu bierzemy te dzieci, dajemy im dom, dajemy całe serducho, które mamy i po prostu będziemy walczyć o to, żeby były szczęśliwe”. Julka przyszła na świat w dramatycznych okolicznościach – dostała 0 punktów w skali Apgar, Adaś - 7. Walczyły o życie, a potem długo nie potrafiły się uśmiechać ani płakać. „To bolało najbardziej - że dziecko, które powinno cieszyć się światem, nie miało w sobie tego uśmiechu” - wspomina mama.

„Cały świat nam się zawalił” – mówią rodzice Tymona, kiedy usłyszeli diagnozę: CLN7, postępująca choroba genetyczna. Jeszcze niedawno ich synek był pełen życia, biegał, śmiał się, uczył się wierszyków. Dziś coraz częściej leży, a mama ze łzami w oczach wyznaje: „Chcieliśmy, żeby był zdrowy… chcielibyśmy tylko normalności”. Pomóżmy Tymonowi i jego rodzinie walczyć o każdy dzień.

„Jula jest tajemnicą. Jest nieodgadniona, nieprzewidywalna. Potrafi podejść i powiedzieć jedno zdanie a później nie odezwać się przez rok.” – mówi mama siedmioletniej dziewczynki chorej na zespół Silvera – Russela – rzadką chorobę genetyczną. „Nie wiemy czy się uśmiechnie, czy zapłacze, czy coś powie. Nic kompletnie nie wiadomo” – dodaje ojciec dziecka. „Dziecko z taką wadą genetyczną może się zagłodzić. Może nie czuć fizjologicznie potrzeby jedzenia. Kiedy Jula miała dwa lata przez rok była karmiona sondą. To była ogromna walka o to żeby się nie zagłodziła. Dziś walczymy o jej przyszłość. Chcielibyśmy żeby sama egzystowała, mówiła, przebierała się, żeby mówiła cześć mamo, cześć tato. Rehabilitujemy córkę od drugiego roku życia i widzimy postępy. Potrafi wziąć nas za rękę, poprosić o coś pokazując palcem, mówi pojedyncze słowa. Kiedyś to nie było możliwe. Gdyby ktoś dawał mi gwiazdkę z nieba nie zamieniłbym jej na moją Julcię, pomimo jej bardzo poważnej choroby” – kończy tata siedmiolatki.

Babcia dziewięcioletniego Igora jest jego rodziną zastępczą. Igor cierpi na porażenie mózgowe, autyzm, dysplazję oskrzelowo-płucną i zachowania autoagresywne. Kobieta mówi o chłopcu „Jest darem od Boga. Ja jestem jego nogami, rękami, oczami, uszami. Jestem całym jego światem. Każda złotówka na koncie wnuka to ma dla nas wartość diamentu.” Rehabilitacja daje chłopcu bardzo dużo. Pozwala ograniczać przykurcze, walczyć ze skrzywieniem kręgosłupa. Igor zaczyna siedzieć, potrafi już sam zsunąć się z łóżka, zaczyna pełzać, choć miał być całkowitą rośliną.

Zoja ma 10 lat. Choruje na rzadką wadę genetyczną - zespół Aperta, który charakteryzuje się zrośnięciem kości czaszki i paluszków. Do tego dochodzą inne schorzenia, m.in. wada serca i problemy z kręgosłupem. Zoja jest odważną i towarzyską dziewczynką. Rodzice robią wszystko, by żyła normalnie, a ona jest bardzo dzielna.

Julia ma 14 lat. Mózgowe porażenie dziecięce to choroba, której codziennie stawiam czoła. Ma dysplazję oskrzelowo-płucną. W zasadzie od razu stwierdzono u niej mózgowe porażenie dziecięce, bo miała wylewy do mózgu drugiego stopnia. Przez rok oddychał za nią respirator. Miała operację na oczka - przyklejono jej siatkówkę.

Olek ma prawie 3 latka. Był przygotowywany do operacji serduszka, jednak wcześniej trafił do okulistów, bo ropiały mu oczka. Lekarz przeczyścił kanaliki łzowe, ale przy okazji wykrył bardzo wysokie ciśnienie w gałkach ocznych. Zamiast na operacje serduszka, poszedł na operację oka, bo okazało się, że ma jaskrę i grozi mu ślepota. Jest po operacji oka prawego i bierze leki zmniejszające ciśnienie w gałkach ocznych. Przeszedł operację serduszka w 2022 roku.

Julka ma 7 lat, urodziła się z zespołem downa. Daje wiele ciepła i miłości rodzinie, ale nie potrafi komunikować się werbalnie. Potrzebuję opieki specjalistów i stałej rehabilitacji.

Kosma ma tylko rok ale już przekonał o swojej wyjątkowości. Urodził się z serduszkiem po prawej stronie, wadami kręgosłupa, niedosłuchem, cofniętą żuchwą. Ale jego uśmiech jest nadzieją na lepsze jutro.

Maciek ma 9 lat, choruje na autyzm, ADHD, NF1, staw rzekomy podudzia lewego. Liczne schorzenia Maciusia powodują, że stanie się dzieckiem leżącym. Rodzice walczą ze wszystkich sił o komfort jego życia.

Martynka to 11-letnia dziewczynka pełna energii i pasji do życia, choć urodziła się z zespołem wad wrodzonych. Zespół Wad Wrodzonych - brak stopy prawej, brak przedramienia prawego, jamistość rdzenia kręgowego.

Zuzia choruje na stwardnienie guzowate. Jest opóźniona rozwojowo. Konieczne leczenie zapobiega napadom padaczki. Potrzebuje stałej rehabilitacji.

Ewa urodziła się w 28. tygodniu ciąży z wagą 1200 gramów. Przez pierwsze miesiące swojego życia przebywała na oddziale intensywnej terapii. Wcześniactwo i niedotlenienie miały swoje skutki w postaci wylewu IV stopnia do mózgu czy wodogłowia.

Hania ma 13 lat, choruje na dysplazję kory mózgu. Skutkiem choroby jest oporna na leczenie padaczka. Od prawie roku każdego dnia Hania ma od 30 do 60 napadów padaczki.

Anielka ma 12 lat. Ma stwierdzony zespół nadmiernej ruchomości, zaburzenia emocjonalno-lękowe, mutyzm wybiórczy. Jest pod stałą opieką psychiatry, neurologa, urologa i poradni rehabilitacyjnej.

Tobiasz ma 12 lat. Choroba genetyczna - adrenoleukodystrofia, która ujawniła się w 9 roku życia sprawiła, że walczy o każdy dzień życia. Jjest to dziecko leżące. Choroba zaatakowała mu przełyk. Jest żywiony przez PEG, ma ataki padaczki. Jest pod opieka hospicjum Gajusz z Łodzi.

Malwinka, ma neurologiczne zaburzenia rozwoju związane z mutacją genu MECP2. Objawia się to tym, że dziewczynki stają się „żywymi lalkami”. Są uwięzione we własnych ciałach. Nadzieją jest drogocenny lek - syrop dostępny od 2023 roku jedynie w Stanach Zjednoczonych.

Mikołaj ma 5 lat. Został zdiagnozowany w wieku 2 lat. Jest na lekach. Do dziś nie mówi, nie jest dzieckiem samodzielnym, we wszystkim potrzebuje pomocy. Do przedszkola nie chodzi, bo ciągle jest diagnozowany. Ma też objawy niezwiązane z autyzmem, takie jak drżenia rączek, podobne do Parkinsona, ale to choroba przypisywana starszym osobom. Nie potrafi utrzymać łyżki z zupą, czy kubeczka. Jest pod opieką pani dietetyk. Mikołaj ma powiększony trzeci migdał, który doprowadził do 30-procentowej utraty słuchu. Czeka na zabieg. Cały czas borykamy się z infekcjami i nocnymi bezdechami.

Staś ma 6 lat, a już dwa razy walczył o życie. Od urodzenia zmaga się z mózgowym porażeniem dziecięcym, któremu towarzyszy padaczka. Ma pionizator z funkcją siedzenia, wózek, specjalistyczny fotelik oraz ortezy na nóżki. Pieniądze z subkonta przeznaczane są na te niezbędne sprzęty i stałą, niezbędną rehabilitację. Dwa razy w tygodniu synek ma fizjoterapeutę i logopedę.

Piotruś jest wyjątkowym chłopcem z wadą, która powstała samoistnie. Zespół Wolfa-Hirschhorna powoduje m.in. opóźnienie psychoruchowe, problemy ze wzrokiem i mową. Piotruś jest obarczony zespołem wad. Jest opóźniony psychoruchowo. I choć usiadł, gdy miał 1,5 roku, a pierwsze kroki zaczął stawiać w wieku 3,5 lat, to dziś chodzi samodzielnie. Jest pod opieką okulisty, bo ma zeza i astygmatyzm, które muszą być korygowane specjalnymi okularkami.

Julka jest ciągle diagnozowana. Ma padaczkę i zaburzenia neurologiczne. Choć to już prawie 4-latka, ma trudności z chodzeniem. Stawia kilka kroków i upada. Przy wszystkich czynnościach musi być asekurowana. W tej chwili będziemy wykonywać badania genetyczne. Jest też podejrzenie choroby FAS. Julka jest opóźniona psychoruchowo, co nadrabia rehabilitacją.

Milan ma 10 lat i urodził się z ultrarzadką chorobą genetyczną. Jest pierwszy w Polsce i trzynasty na świecie z taką mutacją genów. Nie ma leczenia farmakologicznego, ważna jest systematyczna rehabilitacja. Milan jest pod stałą opieką Centrum Chorób Rzadkich - poradni genetycznej w Centrum Zdrowia Dziecka.

Sebastian ma 12 lat, mózgowe porażenie dziecięce oznacza dla niego niedowład prawostronny, krótszą prawą nogę i skrzywienie kręgosłupa. Problemy zdrowotne były od początku. Musiał zostać w szpitalu, bo miał żółtaczkę i torbiel. Kilka pierwszych miesięcy życia spędził w inkubatorze. Gdy miał dwa lata, jego mama była pewna, że nie rozwija się prawidłowo. Był nadpobudliwy, nie chciał się bawić, czasem nie miał chęci do życia. Sebastian oprócz skrzywienia kręgosłupa ma niedowład prawostronny i krótszą prawą nogę, do której potrzebuje specjalnych wkładek. Leczenie Sebastiana opiera się na kosztownej i koniecznej rehabilitacji i turnusach.

Wiktor ma 10 lat, dopiero dwa lata temu otrzymał diagnozę - autyzm. Fundacja wspiera terapię Wiktora od 7 lat. Fundacja Polsat dofinansowuje zajęcia sensoryczne, których nie ma w szkole, a są niezbędne do dalszej pomocy. Już jest ogromna poprawa, ale jeszcze długa droga przed Wiktorem.

Rahim od 10. miesiąca życia cierpi na jadłowstręt. Towarzyszy mu również spektrum autyzmu. "Trudno sobie wyobrazić, jak można nie lubić żadnego jedzenia, ale dla mnie samo przebywanie w otoczeniu różnych potraw jest bardzo trudne". Nasz podopieczny jest bardzo silnym chłopcem. Mimo że wraz z rodzicami pokonał tyle kilometrów - że można je liczyć w okrążeniach ziemi - aby znaleźć pomoc dla siebie, nie poddaje się i walczy, by po latach ciężkiej pracy odnieść sukces. Od 2,5 roku jest żywiony dojelitowo. Ma założoną gastrostomię, a jego stany lękowe powodują, że pozwala się karmić tylko rodzicom. Potrzebuje pieniążków na środki medyczne związane z gastrostomią, terapie, turnusy jedzeniowe i wyjazdy do lekarzy.

Ola ma 13 lat i razem z mamą walczy z niepełnosprawnościami. Obie zmagają się z mózgowym porażeniem czterokończynowym. Oli potrzebna jest systematyczna rehabilitacja aby mogła chodzić. Widać poprawę, lecz trzeba dalej kontynuować ćwiczenia. Jej marzeniem jest być w przyszłości samodzielną. Dzięki pomocy dobrych ludzi czuje nadzieję na lepsze jutro.

Julian ma 6 lat, choruje na rdzeniowy zanik mięśni (SMA 1). Bez odpowiedniego wsparcia byłby dzieckiem całkowicie leżącym. Porusza się na wózku inwalidzkim, ale w jego rączkach brakuje już siły dlatego trudno samodzielnie napędzać koła wózka. Marzy o napędzie do wózka aktywnego, który umożliwiłby mu swobodne poruszanie się w mieście, przedszkolu, a później w szkole. Dzięki specjalnemu dżojstikowi Julek będzie bardziej mobilny i niezależny. Koszt takiego napędu jest dla nas nieosiągalny, bo to 14 900 złotych.

Dla Mai i Gabrieli rehabilitacja jest codziennością od lat. Bliźniczki urodziły się nagle w 27 tygodniu ciąży. Najpierw walczyły o życie, teraz walczą o zdrowie i sprawność. U Mai wcześniactwo spowodowało całkowitą ślepotę. Zmaga się także z czterokończynowym porażeniem mózgowe.

Kacperek choruje na zespół Westa, który związany jest m.in. z atakami padaczki. Ma cztery latka, a jeszcze sam nie siedzi i nie chodzi. Najbardziej pomaga mu prywatna rehabilitacja. Rodzice widzą po niej poprawę. Kacperek zaczyna ruszać rączkami, nóżkami, obraca główkę. Ćwiczenia odbywają się 4 razy w tygodniu. Do tych kosztów dochodzi pionizator, którego potrzebuje do samodzielnej pionizacji oraz ortezy na nóżki i rączki.

Blanka ma 8 lat i zmaga się z autyzmem dziecięcym. Autyzm nie jest chorobą, a więc nie można go wyleczyć. To dysfunkcja dotycząca mózgu, choć przyczyny jej wystąpienia nie można do końca zidentyfikować. Uczęszcza na zajęcia z integracji sensorycznej, pracuje z psychologiem, potrzebuje też spotkań z logopedą po szkole, by wypracować rozumienie tekstu. Na chwilę obecną, bez wsparcia, rodzice nie dadzą rady pomóc Blance w zrozumieniu tego wszystkiego, co się wokół niej dzieje. Widzą jednak światełko w tunelu.

Marcelina ma 7 lat, choruje na obustronny niedosłuch głęboki. Aparaty słuchowe dawały słaba skuteczność. Po zabiegu wszczepienia implantu ślimakowego, dziewczynka zaczęła się rozwijać, ruszyła mowa i zaczęła dużo rozumieć. Wsparcie Fundacji Polsat otwiera jej drzwi do szkoły ze słyszącymi dziećmi.

Karolina ma 11 lat. Cierpi na bardzo rzadką chorobę - pęcherzowe oddzielanie się naskórka. W Polsce na tę chorobę choruje ok. 300 osób. Jej skóra jest niezwykle delikatna i krucha jak skrzydła motyla. Choroba jest nieuleczalna, a podstawą walki z nią jest codzienna pielęgnacja z zastosowaniem specjalistycznych maści, balsamów, opatrunków, które nie przylegają do ran, płynów do dezynfekcji, soli fizjologicznej, dermokosmetyków, odżywek, suplementów diety. Do tego dochodzą koszty dojazdów do specjalistów. Miesięczny koszt pielęgnacji Karolinki to kilka tysięcy złotych.

6. Letnia Nela od 5 lat jest podopieczną Fundacji Polsat. Dziewczynka z zespołem Downa znajduje się pod opieką swojej babci, która z całych sił stara się jej zapewnić prawidłowy rozwój. Potrzebuje stałego wsparcia specjalistów.

Michał ma 8 lat. Gdy miał dwa lata uległ wypadkowi w konsekwencji którego stracił znaczną część lewej stopy. Amputacji uległy dwa palce. Przeszedł wiele operacji rekonstrukcji stopy wraz z wieloma przeszczepami. Rehabilitacją dla niego jest m.in sport, który uprawia. Ważna jest dla niego praca, która pozwoli ułatwić mu prawidłowy chód i korekcję postawy ciała. Potrzebuje też sprzęt ortopedyczny (wkładki do butów i ortezy) oraz maści pomagające w likwidacji blizn.

Natan urodził się z bardzo złożoną wadą serca. Dzięki operacji za granicą ma serce dwukomorowe, ale ponownie musi mieć udrożniony odpływ krwi z lewej komory. Ma też hipoplazję lewej komory i łuku aorty. Po dwóch latach niestety okazało się, że Natan musi przejść kolejną operację za granicą i ponownie musi mieć udrożniony odpływ krwi z lewej komory. Reopoeracja musi zostać wykonana w Genewie przez lekarzy operujących wcześniej Natanka. Operacja musi się odbyć jak najszybciej. Widać już objawy zmęczenia i nieprawidłowej pracy serca. Nie mamy czasu do stracenia.

Ada ma 7 lat. Urodziła się z wadą wrodzoną atakującą układ kostny - achondroplazją, inaczej zwaną niskorosłością. Walczy o każdy centymetr. Skutkiem są przede wszystkim: niski wzrost, nieproporcjonalnie krótkie kończyny ze szczególnie krótkimi ramionami i udami, ograniczony zakres ruchu łokci, powiększony obwód głowy z wystającym czołem, wąska klatka piersiowa, obniżona nasada nosa. Szansą dla Ady jest wprowadzony na rynek bardzo drogi lek, niestety nie u nas w Polsce. Kolejną opcją jest metoda operacyjna. Dzięki zabiegom mogłaby zyskać kolejne 20 centymetrów.

Natalka urodziła się z rozszczepem kręgosłupa w odcinku lędźwiowym, przepukliną oponowo rdzeniową, neurogenny pęcherz. Jest pod stałą opieką poradni neurochirurgicznej ortopedycznej urologicznej, nefrologicznej rehabilitacyjnej. Potrzebuje stałej systematycznej rehabilitacji, kosztownego zaopatrzenia ortopedycznego, wózka aktywnego są to rzeczy robione indywidualnie do tego dochodzi koszt lekarstw i zaopatrzenia urologicznego.

Paweł urodził się z przepukliną oponowo-rdzeniową, pęcherzem neurogennym i padaczką lekooporną. Decyzją biologicznych rodziców po wyjściu ze szpitala trafił do domu dziecka. Tam, pod opieką wielu osób, spędził dzieciństwo. Paweł porusza się na wózku i wymaga pomocy przy podstawowych czynnościach. Jest pogodny, zawsze uśmiechnięty i można się z nim porozumieć. Pracownicy ośrodka chcieliby zakupić dla niego specjalistyczny podnośnik. Taki sprzęt poprawi Pawłowi komfort życia, a kadrze ułatwi opiekę nad nim.

Lila ma 3 lata, 20 udokumentowanych złamań i 4 operacja wstawienia prętów. Cierpi na wrodzoną łamliwość kości. Zdiagnozowana została gdy miała trzy tygodnie, a podstawowe czynności jak karmienie czy przytulenia mogły wyrządzić jej krzywdę. Fizjoterapia i rehabilitacja pozwala jej wzmocnić mięśnie na tyle by jej kości przestały się łamać.

14 letnią Malwinę Fundacja Polsat wspiera od 6 lat. Choruje m.in. na encefalopatię, epilesję, małogłwoie, niedowidzi i ma skoliozę. Jest całkowicie uzależniona od rodziców. Nie porusza się sama, nie siedzi, jest dzieckiem leżącym. Potrafi unieść na chwilę głowę podczas ćwiczeń w pajączku czy na dynamicznym siedzisku oraz zacisnąć i chwycić drążek kiedy zostanie na niego nakierowana. Wciąż pogłębiająca się skolioza i przykurcze mięśniowe wywołują ból u Malwiny, dlatego tak ważna jest stała, systematyczna, intensywna i wyspecjalizowana rehabilitacja.

Jagoda ma 11 lat. W wyniku nieszczęśliwego wypadku została postrzelona w brzuch. Obrażenia były bardzo poważne: uszkodzony kręgosłup, miednica, jelita i prawa ręka. Teraz walczy o to, by znów chodzić. Przed nią długa i kosztowna rehabilitacja. Niezbędne są pieniądze na opatrunki, na turnusy rehabilitacyjne, sprzęt rehabilitacyjny, fizjoterapię, wsparcie psychologiczne, wózek inwalidzki, adaptację pomieszczeń domu do życia z niepełnosprawnością. Turnus rehabilitacyjny to koszt nawet 20 tysięcy złotych.

Pola urodziła się z mikrodelecją chromosomu 22q11.2. To rzadka choroba genetyczna mająca ponad 180 objawów różniących się u każdego ilością, stopniem nasilenia czy rodzajem. Od urodzenia objęta jest opieką rehabilitacyjną, logopedyczną, psychologiczną. Przeszła terapię EEG Biofeedback, Tomatis, hipoterapię i dogoterapię. Obecnie kontynuuje terapię behawioralną i sensoryczną, terapię cranio oraz rehabilitację fizyczną. W 2015 roku zdiagnozowano u Poli chorobę Grawesa-Basedowa atakującą tarczycę. Dwa lata później przeszła tyreoidektomię tarczycy. Wykonanie tego zabiegu w okresie dojrzewania spowodowało silne zaburzenia hormonalne, problemy emocjonalne, nerwicę, fobie, silną lękliwość i zaburzenia snu.

Paweł ma 13 lat, urodził się z zespołem Downa. Rehabilitacja to dla niego codzienność od 11 miesiąca życia. Fundacja Polsat wspiera go od 12 lat. Korzystał z integracji sensorycznej, logopedii, rehabilitacji ruchowej. Dzięki temu Paweł komunikuje się oraz rozwija umiejętności czytania i pisania.

Hania choruje na dziecięce porażenie mózgowe. Wymaga opieki rodziców, specjalistów oraz systematycznej rehabilitacji. Jej rodzina marzy, aby zaczęła samodzielnie chodzić, dobrze mówić i była pełnosprawna.

Alicja ma 11 lat i chciałyby cieszyć się życiem. Zmagają się ze skutkami wcześniactwa. W pierwszych miesiącach wraz ze swoją siostrą bliźniczką przeszła operację oczu, bo groziła im całkowita utrata wzroku. Ma mózgowe porażenie dziecięce i diplegię spastyczną, co znaczy tyle, że jej życie to nieustanna rehabilitacja. Gdy miała 4 lata, zaczęła czworakować, później stać przy stole, stawiać kroki przy balkoniku. Dziś jeździ na wózku aktywnym, a w domu porusza się przy balkoniku.

Ania ma 7 lat. Miała nie chodzić, ale jej upór i konsekwencja w ćwiczeniach to zmieniły. Ma wadę genetyczną, duplikację chromosomu X. Jest sześć osób na świecie przebadanych pod tym kątem, ale z mutacją, a nie duplikacją chromosomu. Rodzice mierzą się więc z wielką niewiadomą.

Kacper ma 5 lat. Od urodzenia zmaga się z bardzo rzadką chorobą związaną z mutacją SCN8A – padaczka genetyczna. Niestety jest to związane z opóźnieniem psychoruchowym. Chłopczyk nie siedzi oraz nie mówi. Do prawidłowego rozwoju potrzebuje intensywnej rehabilitacji i wielospecjalistycznej opieki medycznej.

Pola ma 17 lat i urodziła się z brakiem kawałka chromosomu 22. Brakuje jego małej cząstki, a doprowadziło to do wielkich problemów tzw. zespołu Catch, inaczej zespołu Di George'a. Pola urodziła się jako zdrowa dziewczynka i dopiero później rodzice zaczęli dostrzegać nieprawidłowości. To choroba rzadka, występuje od 100 do 200 przypadków rocznie. Ma blisko 200 objawów i u każdego w innej konfiguracji. Właściwa diagnoza często nie pada zbyt szybko. Pierwszym objawem u Poli była mała ruchliwość, a potem problemy zaczęły się nasilać. Dzisiaj nastolatka wymaga opieki, ale rodzice nie tracą nadziei i wierzą, że kiedyś stanie na nogi.

Wojtuś urodził się ze złożoną wadą serca. W pierwszym roku życia wojownik Wojtek przeszedł 5 operacji. Początkowe leczenie w Polsce było skierowane w stronę serca jednokomorowego i tak naprawdę znaczyło leczenie paliatywne, z wielką niewiadomą, jak długo rodzice będą cieszyć się Wojtkiem na świecie. Lekarze z USA, zespół profesora Hanleya ze Stanford, zdecydowali się powalczyć o serce dwukomorowe. 20 października 2020 roku w Stanach Zjednoczonych przywrócono wiarę w to, że wszystko będzie dobrze, a Wojtuś będzie miał szczęśliwe dzieciństwo, jak inne dzieci. I wszystko było dobrze do czasu ostatniego badania echa serca Wojtka, na którym uwidoczniło się znaczne zwężenie zastawki płucnej. Rezonans magnetyczny potwierdził, że zastawka zwęziła się z 17 mm do 3 mm. Za chwilę może się okazać, że krew nie będzie dopływała do płuc i nie ulegnie natlenowaniu. Brzmi to strasznie, ale w efekcie może dojść do utajonego uduszenia tego małego pacjenta.

Zastawka kwalifikuje się do natychmiastowej wymiany. Ze względu na złożoną anatomię serduszka chłopca operację powinien wykonać ten sam zespół lekarzy z USA. Koszty w porównaniu do ostatniej operacji są ogromne. Brakuje ok.1,5 miliona złotych. Trzeba działać natychmiast, a operację można i trzeba wykonać już teraz! Jeśli jego serduszko się zatrzyma, zatrzyma się też świat rodziców. Pomóżcie Wojtusiowi i jego rodzicom!

Maja ma 13 lat, kiedy miała 1,5 roku znalazła nową, kochającą rodzinę. Choruje na stwardnienie guzowate i wielotorbielowatość nerek, padaczkę lekooporną. Ma problemy ze stopami i wzrokiem. Objawy skórne są także charakterystyczne przy stwardnieniu guzowatym.

Marysia ma 9 lat. Jest skrajnym wcześniakiem urodzonym w 26 tygodni ciąży. Jej waga urodzeniowa to 700 g – jest małym cudem dla rodziców. Ma problemy neurologiczne uniemożliwiające jej samodzielne chodzenie i pionizację. Od 4 miesiąca jest rehabilitowana.

Adaś ma 2 lata, urodził się z chorobą uwarunkowaną genetycznie - Achondroplazją, która powoduje zaburzenia budowy i rozwoju kości. Konieczna jest opieka wielospecjalistyczna. Adaś jest pod stałą opieką lekarzy: neurologa, ortopedy, endokrynologa, laryngologa, kardiologa, alergologa i genetyka. Od pierwszych dni Adaś jest rehabilitowany dwa razy w tygodniu.

Sara ma 10 lat. W wieku 6 lat nagle zachorowała na zapalenie rdzenia kręgowego, straciła czucie w nogach i miała zachwianą równowagę. Dla całej rodziny był to ogromny szok. Dziś Sara porusza się na wózku inwalidzkim, a intensywna rehabilitacja pozwala dziewczynce na powrót do niewielkich czynności. Powoli wraca czucie w nogach, Sara potrafi znowu raczkować, poruszać się o kulach - jest to duży postęp osiągnięty ciężką, codzienną pracą. Sara potrzebuje także sprzęt rehabilitacyjny, ortezy, pionizator.

Olek ma 6 lat, jest wcześniakiem urodzonym w 33 tygodniu ciąży. Po porodzie został rozpoznany u niego Zespół Downa oraz niedoczynność tarczycy, a kilka miesięcy później prawostronny głęboki niedosłuch. Dodatkowy chromosom 21 powoduje także opóźnienie psychoruchowe. Olek zaczął chodzić po swoich 3 urodzinach, ale mowa jeszcze się nie rozwinęła. Mimo to rodzice i najbliżsi nie tracą nadziei. Olek jest pod opieką wielu specjalistów.

Franek urodził się z dziecięcym porażeniem mózgowym. Nie mówi i nie porusza się samodzielnie, dlatego potrzebuje opieki 24 h na dobę, intensywnej, systematycznej rehabilitacji oraz opieki specjalistów. Korzysta także z hipoterapii – czyli psycho-ruchowej terapii w której czynny udział biorą konie. Pomaga ona m.in. w poprawie stanu psychicznego pacjentów, ale także fizycznego jak wzmocnienie kondycji mięśni i koordynacji kończyn.

Wiktoria ma 12 lat. Zmaga się z uszkodzeniem splotu barkowego typu ERBA. Na pierwszy rzut oka nie widać, że ma chorą rękę natomiast potrzebna jej jest systematyczna rehabilitacja, która zbliża ją do jej rówieśników.

Zosia ma 8 lat, jest wcześniakiem urodzonym w trzydziestym tygodniu ciąży, choruje na mózgowe porażenie dziecięce. Wymaga stałej opieki oraz ciągłej i intensywnej rehabilitacji. Wraz z wiekiem jej potrzeby się zwiększają, oprócz rehabilitacji potrzebuję specjalistycznego obuwia i sprzętu ortopedycznego takiego jak: chodzik, pionizator czy ortezy.

Natan ma głęboki niedosłuch obustronny. Obecnie jego słuch się pogorszył, co spowodowało konieczność zakupu kosztownego, nowego aparatu słuchowego i wkładek usznych. Mimo dofinansowań z różnych źródeł, rodzice nie byli w stanie zapłacić za nowy sprzęt i poprosili o pomoc Fundację Polsat. Nowy aparat słuchowy umożliwia lepsze funkcjonowanie i uczestnictwo chłopca w życiu społecznym i edukacyjnym.

Franek choruje na niezłośliwy nowotwór rdzenia kręgowego oraz niedowład kończyn dolnych. Porusza się na wózku inwalidzkim, aktywnym. Musi być pod stałą opieką specjalistów, m.in. onkologa. Wymaga stałej rehabilitacji oraz specjalistycznego sprzętu medycznego, który ułatwi mu codziennie życie. Chciałaby móc stanąć na własne nogi.

Olek choruje na rdzeniowy zanik mięśni typu 1. Wymaga kosztownej, wielogodzinnej rehabilitacji każdego dnia, a także specjalistycznego sprzętu. Jego marzeniem jest przespać całą noc bez respiratora.

Franek ma rzadką chorobę genetyczną i nieuleczalną Coffin Lovre, na którą choruje 1 na 50 tysięcy dzieci. Zespołowi towarzyszy szereg innych chorób. W każdej chwili Frankowi grozi śmieć. Nie ma tabletki na jego chorobę. Aby żyć potrzebuje stałej rehabilitacji i stymulacji. Nie wiadomo czy będzie mówił oraz czy uda mu się zachować wzrok i słuch. Jednak heroiczna, 41 lat babcia, która się nim opiekuje robi wszystko, by wnuk mógł się rozwijać i cieszyć każdym dniem.

Dziewczynka, jako pierwsza w Polsce dzięki Fundacji Polsat miała przeprowadzoną operację rozszczepu kręgosłupa w brzuchu mamy. Operacja udała się, zwiększając tym samym szanse na jej prawidłowy rozwój. Urodziła się jako skrajny wcześniak z dużym przewlekłym poszerzeniem komór mózgu oraz dysfunkcją zwieraczy pęcherza i odbytnicy. Aby Karolinka mogła się jak najlepiej rozwijać, potrzebna jest jej systematyczna i kosztowna rehabilitacja. Dziewczynka jest pod stałą opieką wielu lekarzy m.in. logopedy, psychologa, nefrologa, urologa, okulisty, neurologa.

Lenka ma 4 latka. Początkowo rozwijała się prawidłowo, gdy nagle zaczęła tracić równowagę i nie potrafiła samodzielnie wykonać ani jednego kroku. Przeszła szereg badań i zajęć rehabilitacyjnych, ale nie dawały one żadnych rezultatów. W końcu zdiagnozowano u Lenki guza móżdżku, w niedługim czasie przy guzie utworzył się również torbiel zagrażający jej życiu. Na pierwszy rzut oka nie różni się od swoich rówieśników. Lubi się bawić, śmiać i towarzystwo innych dzieci, ale z uwagi na problemy z równowagą i chodzeniem nie zawsze jest w stanie uczestniczyć w ich zabawach. Ani w Polsce, ani w Europie nie ma możliwości całkowitego wyleczenia Lenki. Jedynie lekarze z Nationwide Children’s Hospital w Ohio stwierdzili, że podejmą próbę usunięcia guza i torbieli w całości. Wiemy też, że w razie gdyby to okazało się niemożliwe, istnieje szansa przeprowadzenia dodatkowego leczenia celowanego, co daję rodzicom nadzieję na uratowanie przyszłości Lenki. Koszt leczenia szpital oszacował na 1 000 000 dolarów, udzielając rabatu do 500 000 dolarów, czyli ok. 2 000 000 zł, które rodzice potrzebują zebrać na leczenie Lenki.

Piotr ma 16 lat i jest uczniem Zespołu Szkół Specjalnych nr 95 przy ul. Hafciarskiej 80. Urodził się z dziecięcym porażeniem mózgowym. Przeszedł operację kręgosłupa oraz operacje kolana, wymaga systematycznej rehabilitacji. Obecnie ważne jest wzmocnienie mięśni nóg i tułowia. Piotr potrzebuje także terapii neurologopedycznej oraz zajęć psychologiczno-pedagogicznych i integracji sensorycznej. Dotychczasowa rehabilitacja przynosi efekty - zaobserwowano stała poprawą sprawności oraz funkcjonowania w grupie rówieśniczej.

13-letni Kacper jest przewlekle chory i ma problemy z oddychaniem. Chciał zostać piłkarzem lub siatkarzem, niestety przez niepełnosprawność nie będzie to możliwe, dlatego zajął się komentarzem sportowym. Samodzielność - to największe marzenie chłopca, a jedyną szansę na przybliżenie się do tego celu daje intensywna rehabilitacja.

Karolinka urodziła się 16 lat temu z bardzo rzadką chorobą genetyczną tzw. Zespołem Wolfa Hirschhorna. Nasza córka nie mówi i ma wadę serduszka. Od niedawna trzymana za rękę zaczęła chodzić. Mamy nadzieję, że któregoś dnia samodzielnie stanie na nóżkach, ale aby to osiągnąć, potrzebna jest długa i systematyczna rehabilitacja. Dlatego prosimy ludzi, którzy nie są obojętni na ludzką krzywdę o przekazanie 1% podatku lub darowizny na konto Fundacji Polsat, której Karolina jest podopieczną.

Karolinka od drugiego roku życia choruje na Młodzieńcze Idiopatyczne Zapalenie Stawów. Niestety choroba pokazała najgorsze oblicze i zabrała Karolince wzrok. Karolinka jest po kilku operacjach oczu. Niestety musiała mieć usunięte soczewki naturalne bez możliwości wszczepu nowych, ze względu na stan zdrowia. Na chwilę obecną jedyną pomocą w codziennym funkcjonowaniu Karolinki jest pies przewodnik oraz specjalistyczne okulary sprowadzane z zagranicy na indywidualne zamówienie. Koszty leczenia oraz możliwości zapewnienia Karolince w miarę normalnego poruszania się są bardzo wysokie. Niestety aktualnie nie ma innego rozwiązania medycznego, aby Karolinka sama oglądała swoimi oczami świat. Każda pomoc finansowa jest na wagę złota. Niesie ze sobą możliwość lepszej, łatwiejszej drogi z pasażerem, jakim jest choroba. Karolinka jest pełna nadziei, że kiedyś znowu będzie mogła spojrzeć na świat sama. Za każdą pomoc i wsparcie bardzo dziękujemy.

Dziewczynka zmaga się z rzadką chorobą - Zespół Silver-Russella, który charakteryzuje się opóźnieniem wzrostu od początku w wieku prenatalnym, hipoglikemią, charakterystycznym wyglądem twarzy oraz asymetrią kończyn. Julia wymaga stałej opieki specjalistycznej m.in. psychologa, psychiatry, endokrynologa i kliniki żywienia.

Natan ma bardzo złożoną wadę serca. Oprócz ubytku przegrody przedsionkowo-komorowej (AVSD) ma też hipoplazję lewej komory i łuku aorty. Chłopiec po porodzie trafił na stół operacyjny, gdzie lekarze założyli mu tzw. banding - specjalną opaskę, która umożliwiła przepływ krwi. Miało to być rozwiązanie czasowe - do momentu właściwej operacji. Złożoność wady dyskwalifikuje chłopca z operacji serca dwukomorowego wykonywanego w Polsce. Lekarze mogą podjąć się operacji, ale zostawiając serce jednokomorowe. To niestety wpłynie na działanie innych narządów - może dojść do marskości wątroby, obciążone zostają nerki. Uniemożliwi też normalny rozwój chłopca, a nawet skróci długość życia. Osoby z sercem jednokomorowym często nie dożywają dorosłości. Jest jednak szansa, aby uratować dwie komory serduszka - niestety, nie w Polsce. Po wstępnym rozpoznaniu lekarze ze szpitala w Genewie zgodzili się podjąć operacji i załatać ubytek w sercu Natana.

Chłopiec będzie miał możliwość na całe, dwukomorowe serce. Operacja ta pozwoli Natanowi na w miarę normalny rozwój i w razie konieczności nie zamknie drogi do przeszczepu. To dla chłopca ogromna szansa na normalne życie.

Lenka choruje na przepuklinę oponowo-rdzeniową, wodogłowie, rozszczep kręgosłupa, nóżki końsko-szpotawe. Dziewczynka na co dzień chodzi dzięki ortezom. Czeka ją jeszcze kilka operacji i potrzebna jest stała rehabilitacja, żeby poprawić wydolność chodu i umożliwić jak najlepszy start w przyszłość.

Radek cierpi na dystrofię mięśniową Duchenne’a. To choroba mięśni, której charakterystycznym objawem jest ich osłabienie, degeneracja w wyniku wady genetycznej, a w niektórych przypadkach, nawet zanik, czyli atrofia. Niestety na dystrofię nie ma leku. Jedyną pomocą dla chłopca jest stała rehabilitacja, która opóźnia postęp choroby i jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu oddechowego.

Przemek cierpi na dystrofię mięśniową Duchenne’a, czyli postępujący zanik mięśni. Choroba jest nieuleczalna, chłopiec jest pod stałą opieką specjalistów. Wymaga stałej, kosztownej rehabilitacji i przechodzi sterydoterapię.

Maja, urodziła się z zespołem Downa. Na co dzień chodzi do przedszkola i z ogromną chęcią spędza czas ze swoimi rówieśnikami. Jest uśmiechnięta, lubi śpiewać i rysować. Aby w przyszłości dziewczynka mogła być w pełni samodzielna musi uczestniczyć w szeregu rehabilitacji, która jest bardzo kosztowna.

3-letni bliźniacy, urodzeni przedwcześnie, z wieloma wadami genetycznymi. Szymon ma opóźniony rozwój psychoruchowy, nadpobudliwość, koślawość stóp, a Dawid dziecięce porażenie mózgowe, wadę serca oraz opóźniony rozwój psychoruchowy. Wymagają rehabilitacji oraz częstych wizyt u lekarzy.

Filip, choruje na artrogrypozę, czyli wrodzoną sztywność stawów. Jest wesołym chłopcem, lubi układać puzzle i kolorować. Aby móc się prawidłowo poruszać wymaga stałej opieki oraz systematycznej rehabilitacji. Jest po operacji nóg, korzysta z ortez.

Jaś urodził się z wadą serca. Ma zamienione miejscami komory, a dodatkową trudność sprawia niedomykalność zastawki trójdzielnej. Wadę korygującą przeprowadza się w renomowanych ośrodkach na świecie. Swoją pomoc zaoferowała klinika w Bostonie. Koszt operacji to prawie 1 milion złotych. Fundacja Polsat przyczyniła się do zebrania pełnej kwoty.

Emilka ma mózgowe porażenie dziecięce, wodogłowie oraz skoliozę. Jest bardzo pogodnym dzieckiem, cały czas się uśmiecha i prawie nigdy nie płacze. Mama Emilki zrezygnowała z zatrudnienia, aby móc opiekować się niepełnosprawną córką. Wymaga stałej i wzmożonej rehabilitacji.

Staś urodził się martwy. Ma mózgowe porażenie dziecięce, epilepsję, karmiony jest sondą. Dzięki stałej rehabilitacji szanse Stasia na udział w życiu rodzinnym są większe. Dzięki niej słyszy, widzi i komunikuje się. Chłopiec wymaga kosztownego leczenia.

Dziewczynka urodziła się z zespołem Aperta, ze zrośniętymi palców dłoni i stóp, miała rozszczep podniebienia, obustronną głuchotę przewodzeniową. Ze względu na liczne problemy zdrowotne jest pod stałą opieką wielu poradni specjalistycznych. W wieku 3 lat trafiła do rodziny zastępczej. Pomimo wielu dolegliwości zdrowotnych, na co dzień jest wesoła i uśmiechnięta. Natalkę czeka jeszcze wiele operacji, a także długa i żmudna rehabilitacja.

Rodzeństwo urodziło się jako skrajne wcześniaki, z mózgowym porażeniem dziecięcym. Żyją z wadą serca, słuchu i zmagają się z epilepsją. Łukasz jest bardzo zabawny i ma bujną wyobraźnię, Oliwia natomiast jest spokojną, wyciszoną dziewczynką. Rodzeństwo wspieramy od lat w rehabilitacjach, dzięki którym robią ogromne postępy.

Antoś urodził się z niedorozwojem tętnic płucnych, miał również wrodzoną wadę wątroby. Wraz z wiekiem wzrastało zapotrzebowanie na tlen, a tętnice chłopca nie były w stanie go dostarczyć. Aby zapobiec temu procesowi potrzebna była kosztowna operacja serca, na którą zgodził się tylko prof. Frank L Hanley z kliniki w Stanford USA. Podczas 15-godzinnej operacji zrekonstruował lewą tętnicę płucną i przeprowadził pełną korektę wady serca. Ta walka nie byłaby możliwa, gdyby nie darczyńcy Fundacji Polsat.

Dziewczynka od urodzenia choruje na mukowiscydozę. Aby normalnie funkcjonować musi codziennie, wykonywać inhalacje, rehabilitacje oddechowe oraz przyjmować leki na rozrzedzenie wydzieliny. Wsparcie od Fundacji „oznacza dla mnie, że będę zdrowa, że będę się lepiej czuła i że naprawdę lepiej będę oddychać.”

Chłopiec cierpi na zespół Aperta, z którym zmagać się będzie już zawsze, jednak współczesna medycyna daje szansę na poprawę życia, pozwala skorygować wrodzone defekty ciała, tak by umożliwić dziecku względnie prawidłowy rozwój. Praktycznie od urodzenia jest pacjentem Kliniki w Dallas (USA), przeszedł już kilka poważnych operacji, teraz wymaga systematycznej rehabilitacji. Marzy o tym aby zostać sportowcem.

Nadia zmaga się z zespołem downa. Dziewczynka dość długo nie chodziła, ale dzięki stałej rehabilitacji, w której ją wspieramy, dziś może sprawnie poruszać się o własnych siłach. Jak mówi tata Nadii, dziewczynka jest fantastycznym dzieckiem, za które oddałby życie. My chcemy im w tym życiu pomóc!